Even niet blij

Toen vanmorgen de wekker ging was ik niet blij. Pijn in mijn keel en moeite om mijn ogen open te doen. Ik heb de wekker uitgezet en me nog een keer omgedraaid om vervolgens drie kwartier later wakker te worden. Mezelf uit bed gekregen en water opgezet.  De ochtend beginnen met een kop heet water is altijd fijn, zeker nu ik zo’n last van mijn keel heb. Ik zou toch niet verkouden worden?

Of is het Mister Candida die van zich laat horen?

Die zal het er vast niet mee eens zijn dat ik zijn dagelijkse toevoer van snelle suikers heb stopgezet. Nog voordat ik ga douchen merk ik al wat jeuk aan mijn huid op. Na het douchen jeuken mijn borst, armen en hals zo erg dat het lijkt alsof ik te lang onder de zonnebank heb gelegen. Vuurrood! Een kunstenaar zou er door geïnspireerd raken.
Ik smeer me gauw in met bodylotion om de jeuk te dempen. Yep, Mister Candida at work denk ik maar.

Behoefte aan opruimen en schoonmaken

Ik heb een enorme behoefte aan opruimen en schoonmaken. En nee, het is niet ‘de tijd van de maand’ waarin veel vrouwen ineens enorme nesteldrang krijgen. Nee, ik denk dat nu ik zo’n grote schoonmaak aan de binnenkant aan het houden ben, de buitenkant mee moet. Zal wel psychologisch verklaarbaar zijn. Ik ben een rommelkont, laat makkelijk het ene liggen als ik aan het andere begin en doe dat gerust vier keer op een dag. Nu irriteer ik me eraan. Ik wil dat alles opgeruimd en schoon is. Ook mijn propvolle kelder doemt steeds vaker op in mijn gedachten. Niemand die er last van heeft en de deur gaat nog prima dicht, maar ik word er stiekem toch onrustig van. Tijd om de handen uit de mouwen te steken.