Drie maanden heb ik niks van me laten horen. Het laatste blog was niet heel rooskleurig. Daarin beschreef ik de pijn in mijn handen, de weg langs de reumatoloog en de ontstekingen in mijn pols. Ik heb er bewust voor gekozen om alles wat met ‘online’ te maken had even links te laten liggen. Simpelweg omdat typen, een telefoon vasthouden of een foto bewerken me meer pijn bezorgde.

Ik ontdekte dat ik eigenlijk dagelijks continu mijn handen gebruik en nodig heb. Denk alleen al aan de basisdingen zoals boodschappen doen, koken, kind verzorgen. De enige manier om mijn handen écht te ontlasten is ze niet gebruiken. En dat deed en doe ik door televisie te kijken, boeken te luisteren, te wandelen en met mindfulness bezig te zijn. Op Netflix heb ik docu’s gesmuld en qua boeken verslind ik thrillers en  alles op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en minfdulness. Wat er overblijft wanneer je niet alles meer kunt doen wat je leuk vindt, is een reis naar binnen.

Ik ben niet mijn pijn, ik ben ik

Het is zo makkelijk om me volledig te laten overspoelen door pijn. Om huilend van zelfmedelijden op de bank te blijven liggen en nooit meer op te staan. Om mijn gedachten alleen nog maar negatief te laten zijn. Te geloven dat dit leven gedoemd is om te mislukken. Te geloven dat ik in een vorig leven toch wel heel veel verkeerd zal hebben gedaan. Te geloven dat ik niet oud zal worden. En meer van dit soort ontzettend irritante triestigheid! Want los van mijn lichaam, ben ik er ook nog! Ik, powervrouw vol humor, ideeën en liefde. Ik, die de wereld nog zoveel te bieden heeft. Ik, die mijn licht kan verspreiden. Ik, die iemand anders is dan pijn!

Je losmaken van gedachten

En wat is het toch een heerlijke ontdekking dat ik los sta van mijn gedachten. Dat gedachten komen en gaan. En dat gedachten slechts gedachten zijn en dus niet wie ik ben. Een mooie metafoor daarvoor vind ik deze: jij bent als de heldere hemel. Open en blauw. Af en toe komen er wolken voorbij, vergelijkbaar met gedachten. Die wolken komen en gaan, maar de hemel blijft altijd steady en aanwezig., die verandert niet door die wolken. Die is er gewoon.

Focus op leuk

Energie lekken is zó ontzettend makkelijk. En zó ontzettend zonde. Dus daar stop ik dan ook mee. Althans, ik ben me er bewust van dat het gebeurd en probeer dan zo snel mogelijk aan de rem te trekken. Hoe? Door de focus te verschuiven naar  mijn ademhaling. En naar leuk, fijn en genieten. Door in te zoomen op alle prachtige kleinen dingen. Door meer dingen te doen die ik leuk vind. Door bewustzijn. Zoals ik al eerder schreef ben ik veel aan het lezen over mindfulness en persoonlijke ontwikkeling. Ik ben al veel ontzettend gave kennis tegengekomen die ik dolgraag met je wil delen. Simpelweg omdat ik merk dat als ik ze toepas, mijn leven gewoon wat lekkerder voelt.

Maargoed, alles op zijn tijd! 😉

Boekentips

Hieronder alvast een paar boeken die me al heel wat verder hebben gebracht. Misschien dat ik daar later nog eens wat dieper op inga.